Ben seni yalnızlığıma çare olasın diye sevmedim ki
Yalnızda geçiyordu günler geceler
Ama sen bir başka girdin hayatımın ortasına
Midemin ortasına kocaman bir tekme yemiş gibiyim
Senin yokluğunda
Ben seni kör kuyularda kalmış Yusuf gibi sevdim
Ben seni Tur dağında Rabbiyle konuşan Musa gibi
Ben seni acılar için de çarmıha gerilen İsa gibi
Seni çarem gibi değil karanlığıma doğan ışık gibi
Solyanımda atan kalbe sultan gibi
Yoklukların içinde bir umut gibi
Kaf dağının ardında zümrütü anka gib
Değil sadece bu dünya da
Ben seni cennette bile eşim ol diye sevdim
Kayıt Tarihi : 26.4.2016 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!