Kaç geceyi sensizlikle tavaf edip,
Kaç sabaha “Belki bugüne telafisi yetişir” umutlarıyla uyandım.
Kaç kez anasnı kaybetmiş kuzular gibi,
Yitirip yitirip de ortalıkta dolandım.
Yalnızlığıma kaç kez intihar süsü verilmiş elbiseler biçtin de,
Her defasında üzerime şıp diye oturtup, sardım.
Gururumu ele koşan adımlarında kaç kez heba ettim,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman