Ben seni öyle böyle sevmedim

Kaç geceyi sensizlikle tavaf edip,
Kaç sabaha “Belki bugüne telafisi yetişir” umutlarıyla uyandım.
Kaç kez anasnı kaybetmiş kuzular gibi,
Yitirip yitirip de ortalıkta dolandım.
Yalnızlığıma kaç kez intihar süsü verilmiş elbiseler biçtin de,
Her defasında üzerime şıp diye oturtup, sardım.
Gururumu ele koşan adımlarında kaç kez heba ettim,
Ve her seferinde kendime yorgun argın geldim.
Adının geçtiği şiirlerden adımı kaç kez kazımaya çalıştım,
Ve her defasında ele güne sebil dağıttığın mavi boncuklara sobelendim.
Kaç bedende aklına düşüp,
Kaç ihanette sevgime dönerdin.
Artık çetelesini tutmuyorum bahanelerinin.
Ben seni öyle böyle sevmedim.

“Bu bir ihtilaldir” dercesine bakan gözlerini unutmak için,
Kaç kişiyle göz göze gelmem lazım.
Kan kaybından cenazesini kaldırdığım yüreğimi diriltmek için,
Kaç “Bana güven” yalanını işitmem lazım.
Aşka olan inancıma taktığın çelmeyi,
Kaç beden dolaşıp da düze çıkarmam lazım.
Ben seni öyle böyle sevmedim,
Ama sen beni böyle böyle bitirdin.

En çoğumuz sandığımız en yoğumuz oluyor...

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 5.10.2019 02:43:00