Ben Seni Ölüm Kadar Sevmiştim

yasemin kokulu gecelere hasret hararetindeyim
asi saç tellerinin öfkeli dokunuşlarıyla
öksüz kuzu çaresizliğinde
itlere avuç açmış
ilklerin özürsüz dokunuşlarında dolaşıyorum
az öncesinde
bahar bilmez güllerin şaşkınlığında gördüm hayatı
kayıp saatlerin kıymetsiz kayboluşlarında
sırtını dost düşüncelerin şiirsiz gülüşlerine dayamış
özgür saçlarının sürmeli gözlerinde süzlüşünde
hoş
iç acıtan tarafından
oysa...
ben seni dağınık
ben seni mahküm
ben seni boğaz tokluğuna sevmiştim

sevimsiz sabah üstlerinin korku dolu el sallamaları ezberimde daha
heyecan arşa yaklaşmakta
unutmadım
avuçlarımda gün batımı dokunuşlarınıda unutmadım
asabi mazeretlerim çırılçıplak dursada karşımda
vursada
gözbebelerinin eşsiz feragatında direnişim güçlü
en güçlü topların yıkamadığı surlarda saklamışım
yüreğimde
tenimde eksikliğinin kokusu gırtlağa dayanmış
patlamaya hazır
tahrip gücü tavan yapmış kuşkularla
oysa...
ben seni fedakar
ben seni koşulsuz
ben seni kusursuz sevmiştim

gecenin inat anlatımlarının zincir vurmuş saatlerindeyim
kendim çoktan kaybolmuş
yokum
belki yok da olacağız
yol verse
yürek titreşimlerinin korkusuz türküleri
anlatamasa
duyurmasa
kaldırımlarına kokun sinmiş şehrimin müjde duruşları
göğsüme yastıkladığım saç tellerinin yanağıma dokunuşlarını
başka baharlara yelkenlenmeye meyil tarihler el açmış çoktan
üşüsede yüreğim
duruşum dik
buyruk dinlemez korkma
oysa...
ben seni üşümeden
ben seni düşünmeden
ben seni boyun eğmeden sevmiştim

vah benim kahraman korkaklığım
bilirim
gelse elimden
ömrümü ömrünün üstüne koyarım düşünmeden dersin içinden
gelse elimden anından eksik komam gözlerimi dersin
dersin ya
sevdakar uçuşların vahim düşüşlerine posta koymaktan acizsin
dersin bilirim
senin için kuytu köşelerde nihavent besteler yağtığını
dersin amma
utanç günlerin eşkalsiz yıkımlarına KÖR GÖZLERİN
oysa...
ben seni rüyasız
ben seni yarınsız
ben seni gözüpek sevmiştim

az zaman sonra karanlık gündüzlerin soru işaretlerine sıkışacağız
çabasız sevmelerin düşüncesiz değişimlerine anlam veremeden
cesur kokuların derin iç çekişlerinde
söz dinlemez düşünce yaşlarında boğulacağız belkide
anlamaktan yoksun ahmak anlatımlarda
bilmez gibisin
şair yüreklerin zor sevişlerini
bilmezsin belkide
haklı gülüşlerde saklı acı dokunuşlarla
dünyaya güzel görünmek uğruna kaç şiir öldürdüğünü
oysa...
ben seni pasaklı
ben seni yasaklı
ben seni dünyayı umursamadan sevmiştim

küs bana ey yarr
küs
yaklaşma mısra günlerimin klavuzsuz sevişlerine
öyle durma
ben naaptım der gibi
bakma
sen küfür edercesine dizdikçe taşları
sen özgür saçlarında dalgalandıkça sahillerde umursamadan
sen sürmeli sürmeli
farkında dahi değilsin belkide
ayakların altında kaç papatya öldüğünden
yooo
deme sakın
ayakkabıların katil değil
asla
kiralık yüreklerin işi değil sevmek
küs bana
KÜS
sancısız dostlarını al yanına
yürekle
deki
işine gelirse FUFUKA
dedin belkide çoktan
hak senin
tuhaf olan haklısında
allahsız çaresizliklerin kabir azabı mahpusluğu az bana
neyime derin sevmek
oysa...
ben seni gül kadar
ben seni şiir kadar
ben seni ölüm kadar sevmiştim

FUFUKA