Ufukta,
Volkan gibi yanan
Güneşim bağrında
Yeminim olsun sana be kadın,
Ben seni kandırmadım.
Acıyı,
Sevgi ve özlemle yoğurdum,
Kadehimi kaldırdım sana,
Bardağımın ucu ufukta
Güneşin çizgisinde,
Güneşte sen.
Sen dolusun yüreğimde
Sen dolusun bardağımda
Yeminim olsun sana be kadın,
Ben seni kandırmadım.
Şimdi,
Yalnızım gün batımında
Sen yüreğimde,
Sen kadehimde,
Gıdım gıdım içiyorum
Yokluğunu,özlemini
İçime sindire sindire.
Ve,
Gün akşam oldu
Mehtap indi denize
Yakamozda sen ve ben
Yakamozda benim neyime
Çünkü,
Gözlerimde,yüreğimde sen.
Yeminim olsun sana be kadın,
Ben seni hiç kandırmadım.
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün akşam oldu
Mehtap indi denize
Yakamozda sen ve ben
Yakamozda benim neyime
Çünkü,
Gözlerimde,yüreğimde sen.
Yeminim olsun sana be kadın,
Ben seni hiç kandırmadım.
harika bir şiirdi okurken duygulandım,ve dedimki bu şiiri okuduysa; yazana, yazdırtan bayan...inanmıştır dedim...sıcacık bir iç döküş olmuş ...kutluyorum...tam puanım panonuzdadır...saygıyla..._dejavü_
İçime sindire sindire.
Ne demeli, ne söylemeli ki, inansın?
Mustafa Yılmaz
Yalnızım gün batımında
Sen yüreğimde,
Sen kadehimde,
Gıdım gıdım içiyorum
Yokluğunu,özlemini
İçime sindire sindire.
Yüreğinize Sağlık...
Bitimsiz Sevgilerimle...
tebrikler
TÜM YORUMLAR (24)