Ben Seni Harput’ ta Sevdim

Seni Azizlerin şehrinde tanıdım
Kısrakları kıskandıran yürüyüşünde
Zifir saçlarında ilk yangını tanıdım
Dudaklarında susadım, susamışlığımı sevdim
Beyaz çeşmeden akan ak sütü andıran
O Karaçalı’nın buzu aratmayan suyundan
gana gana içerken gül veren, leblerinde sevdim.

Ben seni “Harput”ta sevdim

Güneş geç terk ederdi Harput sırtlarını
Sevdalara tanık olurdu her kayabaşı
Ben seni Harput’ta “Sara Hatun” avlusunda
Balak Gazi çadırında sevdim
Ben seni Sütlü kale yolunda:
Dabağhane içinde şifa niyetine yıkanırken bedenler
Gözlerim kapalı, suretin sezdim
Feti Ahmet Baba türbesinde el açarken semaya
Asırlık ata toprağın da Harput’un
Ben seni Ulu çınarın gölgesinde:
İnce belli bardaktaki demde sevdim..

Yürüdüğümüz;
Şehit İlhanlarda sevdaların gözlerle anlatıldığı,
Hani Arada Urfalı Ağe’nın elinde tepsiyle “teze teze çiğ köfte” diyerek
dükkan dükkan dolanışında…
Ardından stüdyo Kemaliye’den bir hoyrat yükselirdi:
“ Kar mı yağmış şu Harput’un başına”diyordu “Enver Demirbağ”

O hoyrata ederken ben senin ceylan gelişlerini Öskerdim
Seninle ilk, bardaktan boşalan bir ilkbahar yağmurunda,
Göz göze geldiğim “o “ okul yolunda,
Sığındığımız divan Pastanesinin aile yerinde
Gül veren gamzelerini, sevdim…

Sen muzlu süt, ben Çedene içerdim
Sen yudumunda sütü, bense çedenemden seni içerdim

Sonra kaçamak bir yol seçip, bir metre aralıklarla
Yürürdük Mezire’ye ulaşırdık
Mezire'de bir çam dibinde kütük bulursak ilişirdik
Ha arada İki de tütün tüttürürdük…

Nefesim nefesinde tutulurdu
Çamın kokusunda seni, gülü dalında severdik
Ben seni “Harput”un yamacında
Ben seni, Mezire'de sevdim
Ben seni Gülmez de sevdim

Of...Off “Dolan gözler. Doludur dolan gözler “diyor Celal:
Yıllar sonra uğradım Hazar’a
Hazar gölüm çekilmiş ben gibi kabuğuna
Ben seni Gölbaşında,
Hazar akşamında seyrederken günbatımını
Hazar’ı sende sevdim seni Hazarda
Sustuğunda öfkeni sevdim, konuştuğunda türkünü sevdim
O Uzun uzun yazdığın mektuplarını sevdim,
Ele Öskedim, ele öskedim diyen satırlarını sevdim.
Nazını sevdim, sözünü sevdim,
Sende Aşkın imkânsızını sevdim...
Ben seni HARPUT’TA sevdim

Ben seni Harput’ta sevdim
Ulu ova’da bal damıtan, engür bağında
Kuyulu’ da çilek tarlasında
Yazı konak’ta bostanda çapa sallarken
Ben seni şeker yolunda sevdim

Ele öskedim ki ele…nasıl anladim
Deyiler ki gakkoş de ki: ne bu halin!
Lal olur dillerim..Hayalin karşımda gülümserdi bana
Derdi ki anam “ gadan alam oğul söyle neyin var”
susardım…
Derdim ana:
HARPUT’ ta bir yar sevdim
Harput’ ta yâri sezdim…

Ben seni Her çatısı şiir kokan
Ediplerin meşkinde sevdim
Yeniceli Kemal’in düğün alayı başında:
“gam vurur gamzen deler” hoyratında
Bizim “Davulcu Hıdo”nun serhoş tokmağında
Klarnetçi Şerif’in yürek yakan mayasında
Ben seni “Çayda Çıranın” eşsiz ritminde,
“Dik halay” da halay başında: Al mendili sallayışında sevdim.

Seni İstasyon caddesinde
Amansız Zemheriyle nöbette
Geceyi gündüz saydığım izzet Paşa caddesinin
Buz tutan kaldırımlarında sevdim…
O vakit
Yol yürürdü
Sen yürürdün
Ben iki adım arkanda:
Ellerim yeşil parkamın cebinde
Sarı saplı on dörtlüm ile kardeş! ...
Kem gözlerden ırağa yolcu ederken seni
Kimin çizdiğini bilmediğim Sınırı geçermişim,
Serseri âşık cüretiyle,
Gecenin sesizliğini yırtan kurşun seslerinde uyanırdım

Can pazarına aldırmadan
Işıkların yanınca usulca geri dönerdim

Her bir kahpe tuzağa aldırmadan
Daha yirmisinde bulutlar üstünde yüzerken
Sorarlardı bana “sağcı”mısın “solda” mısın
Çabuk söyle:
Cevabım tekti: İnsanım gardaş!
Sağımda, solumda benim:Sahan ne oli ki? Derdim…
Deli…. diye güler, giderlerdi..
Bilmezlerdi ki yüreğimin sağında da, solunda da
Sen vardın
Çünkü sen Elaziz gibi mağrur
Çükü Elaziz’ de sen gibi ulu:

Ben Sendeki uluyu sevdim
Seni Hazar gibi sevdim
Sen Elaziz gibi güzel
Ben Harput kadar asi
Ben seni çohhh çohh sevdim
Ben seni HARPUT’ ta sevdim
Harput’u sende sevdim…

Aslan Baykara