BEN SENİ GÖZLERİNden.! Şiiri - Nevzat Uçar

Senin çocukluğunu yaşadığın,
0 köyde yaşadım gençliğimi.
Arnavut kaldırımlı sokaklarda,
Koşup,oynadım düşüp kalktım bende.
...Taksi durağının karşısındaki
Çeşmeden su içtim çok kere
Hemen yanındaki fırından ekmek alırdım eve.
Bakkal Muazzez den,
Her sabah ekmek arası kaşar
Ve.. şişe süt alır
Meydandan Otobüse biner
İşe öyle giderdim.
Yazlık Sinemalarında
Yılmaz Güney in Filmlerini izler,
İki dirhem bir çekirdek Afilli gezerdim.

Askerlik dönüşü,
Uğradığım bir ihanet yüzünden
Dönmedim o köye.
Arada bir kaç defa geldimse de
Kalıcı değildi gelmelerim.

...Senin çocukluğunu yaşadığın o köyde
Nice zor günler gördüm,
Nice Bayramlar yaşadım.
Kırmızı kayık salıncaklara bindim
Macun ve Pamuk şekerde yedim.
El arabasından Turşu suyu da içip,
Avukat caddesini arşınladım.
Bir gün bu sevgiye hasret yüreğime
Güneş gibi doğacağını bilmeden
Kaç kez geçtin yürüdüğüm yollardan
Kaç kez ayak izlerime,
Gözyaşlarıma bastın kimbilir.

Yıllardan sonra şimdi,
Gözlerinden düştüyse sevdan yüreğime
Ve.. sevdiysem seni uzaklıklara rağmen.
Bunları bilmeni istedim.

O Köye gelemiyorum şimdi
Ama o köyden birini seviyorum.
Geç kalmışlığıma yansamda
Senden uzaklarda olsamda
Hatıralarınla yaşıyor,
Sevgini içimde saklıyor
Ve...
Günden güne büyütüyorum.

Ben seni en çok Gözlerinden seviyorum.

A.Nevzat UÇAR.
30/Ekim/2011 Saat:04-15.
Tuzla/İstanbul.