Ben seni durduramam neyleyim!

Git sende durma git ötekiler misali
Kalbin hicran içinde çağlayandır ahı
Nasibi muvacehesinde düş bir sancı
Acı ruhumun haline nedense yabancı

Bir mahzunluk duçar olur imdi halime
Sol yanımda nükseder sancı ahvalime
Nidayım solgun umutlu aşksız kalbime
Hicranım yılları deviren vakti zamana

Ne kaldı ömürden iki çeyreği götürdü
Gül kokusuna hasreti kefeniyle sürdü
Hüzün sandalı dalga eşliğinde göründü
Ruhum seyisliğinde sefilliğe refakatti

Solgunluluğun adımlarında aşkı tatmadı
Sevda tutkularıyla sağanakta ıslanmadı
Hülyalar uykusuna nefeslerle boğulmadı
Sade bir hayatın hissizliğinde soluklandı

Ayazın en şiddetlisinde çatları şu ellerim
Ağustosun sıcağında ekmek için terlerdim
Aşka haletimi ekleyerek düşünür giderdim
Sazendenin nağmelerine gezinir düşlerdim

Ne varlığım vardı nede mevcut bir niteliğim
Aşka talip olursam ben şimdi kime ne derim
Zevklerin insicamında boğulan aşkı neyleyim
Ben derdin deminden serinleyen bir nefesim

Nisa denince anam, bacım gözümde canlanır
Kan damarda edepten soyutlanınca ne utanır
Hayâ perdesi insanlık için sağduyu cenahıdır
Anlayanlar akide mertliğinde masum yolcudur

Kime hasret olduğumu bilerek sabırla giderim
Sevdiğim canlar muhabbetleriyle anlamlaşırım
Ruhumun hicranında ötelerin hazzıyla yaşarım
Aşkın ölümsüzlüğünde ağır aksak bir yolcuyum