Ben Seni Dinlerdim Şiiri - Emre Bahar

Yer yıkılsa güneş yarılsa , kendimi ayırır her şeyden geçer yine sana gelirdim ,
Gökten bir yıldız kaysa da düşse elime , tutar onu da sana verirdim ,
Ulan idam sehpasında ki adam dinlenir , sen susturdun beni mahkum ettin dipsiz karanlığa,
Oysaki cennetten beste yapılsa , ben seni dinlerdim

Bana neden sarılmadın , çokkez yaktın canımı, kırdın, incittin , ben sana hiç darılmadım ,
Ulan toprak koktu burnuma ben ölüme bu denli yakışmadım, sen bir kez bakınca bana durulmayan denizler gibi mı yatışmadım

Sen beni durak bildin ben seni memleket, gider gelirim sandın, gittin ama dönecek yer bulamadın ,
En derin en keskin yaramdın benim , ama benim gibi hiç kanamadın ,
Ben en çokta sensiz geçen saniyelere dakikalara bilendim ,
Susmamı istedin ancak ben seni dinlerdim .

Var mı senden gayrı hudut , ne zaman canın yansa hep benden bilendin , her yokuşta düşüşünde , her tırmanma cabanda yükseklere , ben kafanı kaldırdığın da ilk sana gelendim

Niye üzdün ki  beni , kendim de olmasada ben sana verendim , kimse sevmeseydi seni ,hani başka koku sinmeseydi yanaklarına ,ben yine sana gelirdim.
Olmasaydı sonumuz böyle hiç bitsin istemezdim . Gideceğini anlayınca öldüm öldüm dirildim
Bıraktın tanıdık ezgiyi oysa ki ben seni dinlerdim

Şimdi son defa resmine baktım da yattım, gecenin köründe kalkıp bir sigara yaktım da yattım , Olmayacağını bile bile sen sen diye kendime dayattım , Git yolun açık olsun kalmadı artık seninle derdim ,
Bu bir veda konuşması ancak sen sussan da ,ben seni dinlerdim .