Yine uykusuz gecelerim
Yine dinmek bilmeyen acin
Oysa seni unutmuştum
Ama unutmak o kadar kolay değilmiş
Ellerime gözlerime ve yüreğime yalan söylemişim
Ben seni nasıl unutucam sevgili
Her gece ihanetin giriyor koynuma
Her gece dilime yapışıyor beddualar
Kiyamasa da yuregim sana
Her gece bir kere tukurmeden resmine uyumuyorum
Bir sabah uyandığımda sen olmayacaksın yanimda
Bunun hayaliyle yatıp özlemiyle uyanıyorum
Seninle gittiğimiz yerlere artık gitmiyorum
Seninle dinlediğimiz şarkıları artık dinlemiyorum
Usul ve yavaş olsada gidişin
Benligimden yavaş yavaş siliyorum seni
Sümüklü böcek misali izin kalsa da ardın da
Unutuyorum seni
Artık cevirdigim fincanlarda seni aramıyor gözlerim
Dinlediğim her şarkıda takilmiyor dilime adin
Sokakta seni soranlara o gitti artık diyebiliyorum
Ama hala beni terkedisini hazmedemiyorum
Dün gece bornozun takıldi gözlerime
Alıp elime makası binbir parçaya böldüm
Sanki bornoz değil di kesip attığım
Sendin ve yalanların
Pembe mavi beyaz diye fütursuzca kullandığın yalanların
Çöpe basarken kesik bornozunu
Sanki attığım sendin çöpe
Bir damla gözyaşı yikasada gidişinin ayak izlerini
Bulutlu kalmıştı gözlerim
Tıpkı sisli ciğerlerim gibi
Gecenin kör karanlığında
Uykuyla aramda uçurumlar varken
Güneşe merhaba demenin sevinci kaplıyordu yüreğimi
Yeni bir gün
Yeni umutlar ve yeni bir aşk kimbilir
Çürümüş askinida al rahat bırak beni
Benim yüreğim liman olmaz artık
Senin küflü pis ve kekremsi sözlerine
Git ve gelme geri
Ben seni dün gece
Çöpe attım sevgili
07.01.2024 16:06
Kayıt Tarihi : 7.1.2024 16:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!