Ben Seni Çoktan... Şiiri - Erhan Bayram

-I-

Gönlüm ele meyil artık
Şuh güzellerle avuttum.
Yangın yeri değil artık
Ben seni çoktan unuttum.

Söylemeden bakışımdan
Her halimi bilişini,
Tatlı tatlı gülüşünü,
Ben seni çoktan unuttum.

Gözlerinde cevabını
Aradığım bilmeceyi;
O tılsımlı tek heceyi…
Ben seni çoktan unuttum.

-II-

Yine iyi giyiniyor,
Sirkeciye iniyorum
Bir vapura biniyorum
Martıların kanadında
İçimdeki “sen” diniyor.

Son görüşmemizden beri
Hiçbir gece ağlamadım
Alkole bel bağlamadım
Kahvedeyim akşamları.
Ben seni çoktan unuttum.

Hazanda yaprak misali
Koptun, gittin yüreğimden
Ve Kurtuldum kör düğümden
Masada çakmak misali
Ben seni çoktan unuttum

O dik sokaktan bir daha
Çıkmamaya yemin olsun.
Semtin, şehrin senin olsun.
Havale ettim Allah’a,
Ben seni çoktan unuttum.

Demişsin ki; “henüz erken,
Hasretim sonra sonra kor.”
İnanmazsan anneme sor;
Sen kölenim sanıyorken
Ben seni çoktan unuttum

-III-

Görüyorsun işte sana
Methiyeler düzmüyorum.
Artık şiir yazmıyorum.
Ben tükendim senden yana
Ve seni çoktan unuttum

Hüzne ninniler okuttum.
Göğsünde nazar boncuğu;
Gönlümdeki o çocuğu
Öptüm, salladım, uyuttum.
Ben seni çoktan unuttum

Ya güzelim böyle dünya
Düşen kalkar, eden bulur
Ve hesaplar tersyüz olur
Sen bana yar olmadın ya
Ben seni çoktan unuttum

Büyük sevda lügatinden
O zalim kadını sildim
Zihnimden yâdını sildim,
Kokunu, tadını sildim,
Ben seni çoktan unuttum

Rehberden adını sildim
Ben seni çoktan unuttum