Ben Seni;
Gönül pencerem sanıyordum,
Gönül istirahatgahım sanıyordum.
Yürüyüşümüzün ufku belirsiz nihayetinde,
Gönül sarayım sanıyordum…
Ben seni;
Yâdıma düştükçe sükun bulduğum,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta