Ben Seni Şiiri - Aşık Sümmani

Tâ ezel bülbül eyledim, hare gönül ben seni,
Her veçhine müştak ettim,nare gönül ben seni

Sen çektin ten iklimini, her vakit ziyan için,
Her Müddet davet eylerim, kâre gönül ben seni.

Göründü bir dil-i ruba etti aklım serseri,
Hesapsız Metheylemişim,Yare gönül ben seni.

Nerde bir çiçek görürsen ona feryat edersin,
Korkarım ahır veririm,kıra gönül ben seni.

Ben sözümden rücû etsem yar bana minnet eder,
Havf ile suale kıldım, şi're gönül ben seni.

İştre ben el çektim böyle leb gül-i-râ'nâlardan
Var ise ceht eyle,hâlim züra gönül ben seni.

Sümmani sadık Yârâna nutk-ı nasihat eder,
Nihayet suale ettim pire,gönül ben seni...