Ağır ağır çöktü gecenin karanlığı üstüme
Güneş ufukta batarken ürperiyordum
Bir hançer saplandı sanki böğrüme
Böylesi bir acı beklemiyordum
Bir yalnızlık sardı dört bir yanımdan
Kuşlar da haberdardı yalnızlığımdan
Birer birer çekildiler hiç acımadan
Onlardan da vefa göremiyordum
Oysa penceremde ötüşürlerdi
Arada bir içeriye hep geçerlerdi
Onlar da sen gibi sevecenlerdi
Sen yerine onlarla konuşuyordum
Ama onlar sabahlar gelir mutlaka
Ayrılmış onlara günlük nafaka
Hak eder alırlar! Değil yalaka
Onları bu yüzden çok seviyordum
Hep gidip gelirler bildiler beni
Öğrendiler onlara olan sevgimi
Ben gibi bildiler benim halimi
Her sabah onları hep bekliyordum
Bir sensin vefasız gidip dönmeyen
Seven şu kalbime değer vermeyen
Divane gönlümü sensin hep ezen
Bunları ben senden beklemiyordum
Kayıt Tarihi : 19.6.2014 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden : madendagi (Bayan)
Kime : Tahsin Emek
Tarih : 19.06.2014 20:51 (GMT +2:00)
Konu : Yn: SELAM
Emeginize saglikta...sevgiden anliyan insan kaldimi dersiniz?
Herkez isi oldu bittiye getirip sadece bedensel acligi gidermenin pesinde.
Duygusuzca, degersizce vede bayagica!
Kaleminize sağlık Tahsin Emek...
Çok güzel bir şiir okudum. Kutlarım kaleminizi. Saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)