çok boş oldu bu dünya senin yokluğunda...
yaşıyorum ama boşluktayım...
kimim var senden başka anlayamadım...
sensizlikten korkarken ben yalnızmışım onu da anlayamadım...
kendimi kandırmışım, basit dünyamda....
çok düşündüm de bir türlü kavrayamadım...
sensizliği kabullenemedim belki de istemedim...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta