“Sevda baştan gitmiyor sarılıp yatmayınca”
Dardayım yine,
Hasretinin en koyu anındayım
Sen oradasın bense burada
Tutamıyorum kendimi
Yastığım yıkanıyor göz yaşlarımla
Çaresizim anla,
Umutsuzum…
Bir kuş olmaydım şimdi;
Konmalıydım pencerenin pervazına
Salınışını görmeliyim aynanın karşısında
Yada bir gökkuşağı olmalıydım
Dolmalıydım odana
Yedi rengimle
Güneş olmaydım en iyisi
Doğmalıydım yüreğine
Her sabah uyandığında
Saçını taradığın tarak
Yada gözüne çektiğin rastık
Ne bileyim olmalıydım sana en yakın
Belki nefesin olmalıydım
Çekmeliydin beni göğsüne
Yok yok
Hepsi boş,
Ben, yine ben olmaydım
Kollarında olmalıydım
Sevmeliydim seni
Gözlerin düşmeliydi gözlerimin içine
Ben, sende,ben olmalıydım...
En güzeli bu…
(Hiçbir şey, ben kadar yakın olamaz sana,
Hiçbir şey, tenime değen tenin kadar haz veremez bana…)
Kayıt Tarihi : 23.5.2006 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
