Ben sende Şiiri - Feridun Eren

BEN SENDE

İşte yıkıldım
Bir hayat isterken

Hep kendime itiraflar ediyorum
Bazen bulutları yere indiriyorum
Sokaklardan şelaleler akıtıyorum baldan
Yürüyen yollarım gözlerimde

Dört mevsim meyve veren ağaçlarım
İstersen benimle kalabilirsin
Ben istemesem de
Sen yanımdan gitme
Ya da giderken
Yalnız sen
Arkana bakmadan ve o kapıyı kapatmadan git

Bir istek veya arzular denizi olsa da
Tüm bunları
Gözümün bebeğinde yakma
Böyle kalsın kime ne zararı var de geç
Tüm buralardan
Belki mutluydum kendi âlemim de

Hani derler ya kendi mutluluğumda kavrulmak
Kendi kendime yetinmek
Sağa sola sapmadan
Bildiğim vasat yol
Hep aynı yol olsun

Bir gidiş olsun bir geliş
Avuç avuç
Aynı yüzler
Aynı aynalar denizi
Aynı çalan tamburlar
Aynı ihtiyar adamlar

En son ahbap olsun
Artık yine aynı otobüsler denizi
Değişmedi duraklar
Bir geliş bir gidiş
Ne uzadım nede kısaldım
Ben sende