Ben, sen, gölgeler…
Yürek dolu üzülmeler.
Sensizliğe benliğimi eklemeler.
Halden hale girmeler.
Renk renk işlenmeler.
Menekşeleri suya vermeler.
Üzmeler, düşmeler, silmeler…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
