Ben, Sen, Gölgeler Şiiri - Fatih Ataşçi

Ben, sen, gölgeler…
Yürek dolu üzülmeler.
Sensizliğe benliğimi eklemeler.
Halden hale girmeler.
Renk renk işlenmeler.
Menekşeleri suya vermeler.
Üzmeler, düşmeler, silmeler…
Beni bana bırak sessizce git.

Ben, sen, gölgeler…
Ah! türkü türkü sevgimiz.
Kırılırım, dökülürüm, biterim.
Serp geceyi düşlerime.
Sonra dökül hücrelerime.
Yılkı atıyım kış mevsimlerinin.
Güz görünümlü benliğimi yaşarım.
Sende seni yaşayamam bilemezsin.

Ben, sen, gölgeler…
Alacakaranlığa mahkumum.
Aydınlıkları silerler içimden.
Kaybetmelere oynarım.
Her yanım renksizliğe çalar.
Çiçek çiçek yeşeremem.
Her şafak vakti kalbimde derin boşluksun.
Acı bir şarkı gibi içimdesin.
Gölgelere bürünür hislerim.
Ben, sen, gölgeler…

Fatih Ataşçi
15.08.2015