Ben sana engelliyim,
Sana gelmek için
O yolları yürüyemem.
Ayaklarımı,......... benim.
Senin elini tutamam,
Kollarım yok benim.
Kollarım, sığmadı dünyaya,
Kollarımı çok göürdüler,
Ah, bir kollarım olsaydı,
Sana doyasıya sarılsaydım! .
Ama........ kollarımı.
Tıpkı ayaklarım gibi.
Seni yaşayamam ben;
Beni aldılar ki.
Göremem, duyamam,
Sana gelemem.
Beni öldürdüler ki.
Ama kalbim,
O param parça yüreğimi
Alamadılar.
Yüreğim seviyor seni,
Duyuyor, sarılıyor.
Seni yüreğimde yaşıyorum.
Kimse duymasın diye
Sessizce; seviyorum seni.
Eğer beni anlıyorsan,
Sende yüreğinle seviyorsun demektir..
Yok eğer anlamıyorsan; tıpkı diğerleri gibi
Beni yok, sevme! ...
Beni böyle sevme, yüreğimi de öldürme.
Ben senin için dünyadan vazgeçmişken
O yüreğini çok görme bana.
Seni hissetmek yasak,
Olsun!
Bana yüreğim yeter!
Yüreğimin içindeki Sen yeter!
Nefesim kadar yakınsın bana
Ama çaresizim.
Herkese görünüyorumda bir sana görünemiyorum!
İçimdeki boşluktayım, Çıkamıyorum.
Hani insan suya muhtaçtır ya,
Ben de sana muhtacım!
Yaşayamam sensiz!
Daha ne kadar dayanır yüreğim, bilmem
Daha nasıl anlatayım,
Gel de gör şu yüreğimi.
Engellerle dolu hayatımı..!
Kayıt Tarihi : 28.2.2011 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (10)