ikindiye çok çabuk erdik
hayalleri
akşamın kızıllığına serdik
...
çocukça sevincim
bir top peşinde yuvarlanır
çember çevirip yarışırken
ve saklambaç oynar
fısıldaşırken…
gece kâbuslarıyla bir kucağa sığınıp
gündüzleri bir eteğin ucuna tutunur
ve korkulara yenik düşüp
endişeyle “anne! ” derken…
sen gencecik bir fidan
tomur tomur bir beden
ceylan kıvraklığında
yere göğe sığmayan
ve baharı giyen sen
aşk şarkıları söylerken…
…
şimdi ben ikindi serinliğini
sen akşamın kızıl derinliğini
içimize çekerken…
ben sana geç kaldım
ey sevgili
sen bana erken…
03.03.2011
Hikmet Çiftçi 2Kayıt Tarihi : 10.3.2011 15:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“Geç Kaldın Ey Sevgili’ye”
Takvim yaprakları eksilir.sözcükler eskir. İçimizde yükselen yalnızlık gökyüzüne değecekmiş gibi kat üstüne katlar çıkar hiç durmadan gökdelene dönüşür..
Belki maviye dokunma isteğidir..belki geç kalınmışlıklara yetişme isteği..Kim bilir.
Yorulmuş gecelerin ardından bir sabah gözler aşkla çarpışır..karşı karşıya duran iki ayrı kıta gibi..... Bilirsiniz yan yana bile gelemeyeceğinizi. Ama karşı karşıya durmanızı da kimse engelleyemez..Güneş aynı anda ışıklarını göndermez..Bir yan yanarken diğer yan gölgede kalır..
Ansızın gelen misafirdir aşk.. zaman işlemez içinde..En eski hayaldir...Ah kırıklıklarıda olmasa...
İkinci kez gelişim şiire.. Kaç kez okudum saymadım..
Hissettirdikleriyle muhteşem bir şiir.. Beğenilerimi bırakıyorum sayfanıza. Saygılarımla..
ey sevgili
sen bana erken…
kaleminiz ve yüreğinizin sesi yine muhteşem şiir dostu.yürekten kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (24)