İkindi başlayan park pastahaneleri nöbetleri
Gecenin hangi saatinde son bulduğu hiç belli olmuyor.
İçmeden de sarhoş gibiyim bu aralar,
Gönlüm hüzünlü bir bahar akşamı yaşmaya mecbur oluyor.
Dilimde imin dolaşıyor sadece, gözlerimde hayalin.
Gülmek istesem gülemiyor,
Ağlamak istesem göz yaşlarım inmiyor.
İçimde tarifsiz bir his, yüreğimde garip hafiflik var.
Söylemeye korktuğum şey mi geldi ne başıma
Ben sana aşığım galiba
Kimi zaman farkında bile olmadan serseri gibi,
Ellerim ceplerimde saatlerce yürüyorum kaldırımlarda,
Ne kalabalık hissediyorum, ne bir tek ses
İsmini fısıldayarak çıkıyor her nefes
Yüreğim fırtınalı okyanuslar gibi dalgalı
Kalbim şımarık çocuklar gibi şen.
Beynim alabildiğine karışık, gözlerim dalmış.
Anlayamıyorum, bir birine karışmış doğruyla yanlış.
Ben sana aşığım galiba.
Kuşluk vakitlerinde taze ekmek kokusuyla karışık,
Bahar serinliğiyle uyanıyorum mahmur gözlerle.
Uyku dahil ne varsa, bırakıp gitti bende beni
Kontrol edemiyorum bedenimi sahipsiz.
Bir tek sen kaldı, terk edilmeyen bende,
Terk edemiyorum, istesem de istemesem de.
Ben sana aşığım galiba
Sahipsiz bir harabenin dağılmış bir parçası gibiyim,
Bütünlüğümü bulamıyorum, sanki bir yanım eksik
Alıp başımı sessizce buralardan gideyim diyorum
Ne uçaklar uçuyor, ne de tren kalkıyor sensiz,
Zaman durmuş sanki, gelecek belirsiz
Sana bağlanmış beynim, süresiz şarjda.
Ben sana aşığım galiba
Öylesine bitkin öylesine yorgunum ki,
Dünyamda garip çan sesleri var.
Elimden bir şey gelmiyor, ruhum beni sıkıyor.
Korkuyorum yüzleşmeye itiraflarla,
Çaldığım her kapı sana çıkıyor.
Dilim altında bir şeyler var benim de bilmediğim,
Ben sana aşığım galiba.
Kayıt Tarihi : 9.3.2008 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!