Acı çekenlerin terk edilenlerin şairiyim.
Ben şairim, umutsuzlukların, Sevdalıların şairi,
Ben seven ve sevilmeyen, Bir oyuncak gibi oynanıp,
Sonra kenara atılan şairim.
Ben şairim ne kadar acı çeksem de,
Ne kadar kırılsam da, ne kadar sevsem,
Ne kadar terk edilsem de ne kadar da
Oyuncak gibi oynansam artık geleceğe,
Umutla bakıyorum, hiçbir şeyden endişe etmiyorum.
Utanmıyorum, asıl utanacak olan birileri varsa,
Onlar kendilerini biliyor. Sokaktaki sahipsiz bir
Köpeğin bir onuru var, ama onlarda asla ne onur ne şerefleri var,
Adamdan saymıyorum artık kendilerini başkalarıyla oyalasınlar,
Ben onurlu ve şerefli bir şairim onların benim gözümde zerre kadar değerleri yok artık.
10 EYLÜL 2003 KARAMAN
Zafer ÖzkayKayıt Tarihi : 28.12.2006 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!