Ben Şairim Şiiri - İrfan Kaya

İrfan Kaya
104

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ben Şairim

Ben şairim
Gözyaşı susuzluğunda yollara düşerim
Üzerimde inceden bir hırka
Şimdi kış vakti
Sultanahmet’de üşürüm
Dost edinir cıgara tüttürürüm
Genzimi yakar kızıl alevi
Bir yaban kestanesi kestiririm gözüme
Seyreder hüzünlenirim

Ben şairim
Bir parça boş veririm hayatı
Donmuş akşamda su birikintisi ararım
Bulsam sokacağım ayağımı
Yapraklar adımı haykırır sessizce
Dostlarıma sitem ederim telli telsiz, belli belirsiz
Ucuz yalanlar uydururum kendime
Gülümserim

Ben şairim
Yolculuğa çıkarım çiylenmiş sabahın ilk horozlarıyla
Koklanacak en güzel vakitlerdir
Ciğerlerime doldururum İstanbul'u
Garip bir hasret tokmaklanır beynime
İstanbul gözlerimde tüter

Ben şairim
Efkarlara para yatırırım
Kavalsız cebelleşirim duygularımla
Avuçlarımı elmacık kemiklerime mıhlar
Bir iki kalem deviririm sayfalarda

Ben şairim
Çiçektozlarına yapışırım Nisan da
Haziran sıcağını aşk ateşi sanırım
Yakalarımı kaldırırım Eylül yağmurlarında
Aralığın beyazlığında yalnız ayak izlerim
Ve aşık olurum senenin on iki ayında

İrfan Kaya
Kayıt Tarihi : 19.6.2010 02:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun

    ne güzel anlatmışsın bizleri,, tebrikler

    Cevap Yaz
  • Aydın Yılmaz
    Aydın Yılmaz

    KUTLARIM SİZİ ŞAİR...

    İmgesiz Tüysiklet Bir Şiir'imle BEN DE ŞAİR DEĞİLİM DİYORUM.
    SELAMLAR...

    ben şair değilim
    kelimelerle deniz üstü yürüyen
    her gezgin anlar beni
    ben şair değilim dedim
    yine de
    şiiri soruyorlar benden
    imge diyorlar
    ölçü arıyorlar balyoz vuruşlarımda
    kapkaraladığım her mısrada
    dört parça edip yüreğimi
    SİBKE’ ye mıhlayarak her birini
    kalbimden kan çekerek kalemime
    selamlıyorum şafaklarda dalgaları
    platonik
    yeniden sonra yineden
    kurşun sözlerin desteksiz cephesinde
    tüysiklet cümlelerimin
    imgesizliğine bakmadan
    kapanan her tül perdeden sonra
    karalanmış
    bir saman kağıt gibi inandığımı
    buruşturmadan
    yersiz ve zamansız kaygılarla
    Fuzuli’ye, Necip Fazıl’a…
    Yavuz’a rağmen
    çiziyorum çerçevelerimi
    imgesiz…

    ben şair değilim dedim
    şair ben değil
    kaygı güder şairler
    iki karton arasında
    kaygı değil benim işim
    dört parça yüreğim/bıraktığım
    al mürekkebimin çat ayazında
    çıt kırılan dört parça cümlelerim
    hangi iki kapak arasına sığar bu şiir
    hangi işgüzarın heidelbergi
    yağlı mürekkep kokutur sözlerimi

    ben şair değilim dedim
    şair ben değil
    ben şairin değili.


    Aydın Yılmaz

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

İrfan Kaya