Ben rüya görmem Şiiri - Erhan Gündere

Bazen Beni bırakıp öylece gittigini görürüm
Gözlerim patlamaya hazır volkanik bir dağ olur
Gözyaşlarım fışkırmaya hazır kaynamış lav olur
Kursağımı yaka yaka içime damlar
Ciğerlerim patlar kalbim kor olur
Sonra aniden uyanırım
içimdeki yangını nasıl söndürsem
denizlerimi içsem okyanuslarımı kurutsam
diye düşünürken annemin baş ucuma bıraktığı bir bardak su içimdeki yangını söndürmeye yetiyordu

Ben rüya görmem benim gecelerimi kabuslarım süsler
Ben kabuslarımda kavga ederim
uyandığımda yatağımın yanındaki duvarda yumruklarımın kanlı izleri durur

Beni uykudan uyandırmaya kimsenin cesareti yetmez
kabustan uyanırsam uyandırana kabus olurum

Çoğu gecelerim uykusuz geçer
gözlerimi yummaya korkarım
Bazen bir cephede yaralı bir askerin kurşunu bitmiş tüfeğine keskin bir süngü olurum
Bi tek Düşmanın kalbine sağlandığımda uyanırım.

Bir gece uyandırdılar beni uykudan
Gözlerimi açtığımda karşımda annemi gördüm ağlıyordu
Ne oldu diye sordum
Seni uykuda gülerken görmedim hiç
kahkaha atarak gülüyordun.

O an Acılarıma ve kabuslarıma son vermek için Canımı almaya gelen azraile gülmüştüm
Keske Biraz daha sabretseydin anne belkide şimdiye kadar ölmüştüm.