Ben sana imreniyorum
Ben insanlara değil sana vurgunum
Mavinin her tonunda giydiğin entarilerine
Üzerine taktığın beyazlı, yaldızlı takılara
Bize kızdığında üzerimize boşalttığın sanki dolaptan yeni çıkarttığın buzlara
Hatta bizi incitmesin diye özenle, dikkatle boşalttığın buzlara
Sonra içimiz kirlendiğinde, bir annenin çocuğuna hastalandığı zaman üzülmesi ve iyileştirmeye çalışması gibi, ateşi çıkmış çocuğunu suya tutması gibi yavrusunu annenin, bizi tertemiz sular ile yıkayıp kötülüğümüzü, kırgınlığımızı paklamaya çalışmana
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
ÇOK GÜZEL DEMİŞŞİNİZ
Beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta