Ne yaptıksa dünyada kalır anımız,
Öyle böylede olsa geçer günümüz,
Haktan gelir Hakka gider canımız,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Çok acıdır yüzü soğuk ölümün,
Varsa günah elim ile dilimin,
Gelir sonu yaşam denen filimin,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Dünya dar değildir geniş bir saha,
Bu sözlerim güç gelmesin Allaha,
Belki bir gün akşam belki sabaha,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Ne söylemiş Nasrettin Hoca deden,
Sormuşlar kıyameti nasıl bilirsinki sen,
Demiş birincisi hanım ölünce ikincisi ben,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Dünya bir deneydir hayat imtihan,
Çok olurmuş yumurtaya kulp takan,
Ölüm haktır yoktur dünyadan bıkan,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Hak yediysem ateş gömlek yorganım,
Veysel sırdan gelir gider sır canım,
Birinci kıyamet evde ölürse hanım,
Ben ölünce kopar asıl kıyamet.
Kayıt Tarihi : 22.1.2012 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/22/ben-olunce-kopar-asil-kiyamet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!