Hayat hiç bir fedakarlığa,değmezmiş meğer.
Anladım,anladım ama çok geç anladım.
Hep derdimki,ben hiç hasta olmayayım.
Çocuklarım kanatlanır,uçar gelir yanıma.
Hayret,ben onları nekadarda büyütmüşüm gözümde.
Kendimden onlara hep on vermişim.
Amaa onlardan hep beş almışım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
