Meğer ne kadar dar imiş,geniş dediğin gönlün,
Eller orda tahtlar kurmuş, yurtsuzu ben olmuşum
Meğer ne kadar kıt imiş,bol dediğin; gönlün özün,
Eller sözüne mest,selamsız ben olmuşum.
Senin olsun selamın, artık verme istemem,
Boş olsun penceren,artık bakmaz olmuşum.
Meğer ne dostmuşsun bana,sahteymiş gülüşlerin,
Dostlarından silmişsin, düşmanın ben olmuşum.
Uç artık gönül kuşum,konma artık sofrasına,
Her karga bülbül olmuş,ben baykuşu olmuşum,
Bir sen fazla gelmişsin,izzet ikram görenlerden,
Kurulan harman yeri,savrulan ben olmuşum.
Umurunda değilmiş, gönülde açan güller,
Bataklıkta yeşermiş,yasemin ben olmuşum,
Kokusunu yeller almış, kokmaz olmuş güller,
Bozulmuş gonca gülün, bülbülü ben olmuşum.
13.06.2011
İsmail Recep NurKayıt Tarihi : 13.6.2011 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel bir çalışmaydı İsmail Recep Bey... Tebrik ederim... Selamlar, saygılar sunarım sayfanızdan...
TÜM YORUMLAR (1)