Ben Olmak Zor Değildi Şiiri - Yorumlar

Kapıyı açtığımda o değildi beklediğim, aslında bendim. Bana tıpatıp benzeyen düşüncelerimi aynen bilen ben. Nerde ne yapacak derken, benim yapmayacağım bir şey yapmasından anladın ki o ben değildim.
Ben olmak zor değildi oysa, nasıl biri olduğumu bulmakta zor değildi. Hiç bir şeyim saklı değildi çünkü; gülüşlerimde hep gerçeklik vardı, bakışlarımda samimiyet, ağlasam salya sümük olurdu üstüm başım. Ben bendim işte ve ben olması gerekiyordu karşımdakinin.
Bazen hüzünlenecekti, aniden yok olacaktı bakışları. Diğeri, sanki onu inceliyor sanacaktı.
Bazen gözü kara kavgaya girecek, kanter içinde fırlayacak, savının gerçekliğini kanıtlayacaktı.
Zor muydu ben olmak? Kimileri bana deli, kimileri ise çılgın diyor, oda deli olacak, çılgın olacaktı, yerinde toz kondurmayacaktı kibarlığına. Gülüşü kahkahayla karışacak, içten ama, yinede bir gizem olacak geçmişten gelen. Bakışlarında gizliden bir acı çekiş olacak (tı) . Ben olmak zor değildi aslında, bilindikti, tanıdık birini görmüş gibi bir şeydi.
Çılgın olmalıydı, hiç umulmadık bir anda parlamalı, parlaması gereken yerde sakin, yani deprem de sel de, afetlerde sakin olmalıydı. Çığlıklar atıp korkularına korkular eklemeden çözümler sunmalıydı. Ama gece sarhoşken bırakmalıydı kendini kadehin verdiği bu mayhoşluğa. Böyle çıkardı hayatın zevki. Ben olmak inan zor değildi.
Doğayı sevmekti, maviye duyulan aşktı, denize tutku, dağlara özlem, yeşile göz kırpmaktı ben olmak. Tarih kokularının içinde geçmişle yüzleşmek. Yeniden içinde savaşlar yaşamaktı. Gözyaşlarıydı Ayasofya da dolaşırken, Piramitlerin giziydi ben olmak. Zor değildi umutsuz geçmişe biraz da olsa gülücük kondurmak.