Doğduk büyüdük geldik evlenme çağına
Allah yazdı girdik evlilik bağına
Baktık o tarafa bu tarafa fani dünya boşuna
Dünyasını değiştirenleri görüyoruz musalla taşında
Ölümü düşündükçe akıl kalmıyor başta
Bir lokma ekmek için koştuk o tarafa bu tarafa
Biliyoruz bir gün Azrail’de gelecek bizimde kapıya
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım benden önce ölürse zefil perişan olurum
Evimin kapısını kimse açmaz kahreder ağlarım
Yar başka imiş kaderime yanar bağrıma taş basarım
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Bu dünyanın hali idaresi bir başka
Öte alemi düşündükçe elime alıyorum maşa
Fani dünyanın hikmetli ilâhisi olacak burada
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım ölürse benim haneye sinek bile girmez
Bu can çocukların evinde bile rahat edemez
Oğlun kızın razı olsa bile, gelin kalsın diyemez
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Varsan otursan oğluyun kızıyın evine
Birkaç gün geçince bakmazlar bile yüzüne
Kıymeti olmaz emekli maaşını versen ellerine
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanımın, hanım arkadaşları çok olur gelir evine
Ev temiz mis gibi her şeyi yerli yerince
Ara sıra gider oğlunun kızının evine
Maaşı bize versin diye dört gözle bakarlar ellerine
Ey hanım otur rahat et eviyin köşesinde
Seni ziyarete gelenler sarılsın öpsün ellerine
Gidersen ziyaretlerine kısa olsun kulak ver sözlerime
Uzun kalırsan yerin olmaz yerilirsin düşersin dillerine
Şiir: 12.08.2010
Kayıt Tarihi : 3.4.2013 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!