Ben oldum bir değnek, o oldu yolcu,
Yine görünmedi yolların ucu.
Ben oldum bir pınar, o vurdu geçti,
Ne önümde durdu, ne bir su içti.
Ben oldum gözyaşı, o ağlamadı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
