Ben o şarkıyı dinledim Şiiri - Murat Ülkü

Ben o şarkıyı dinledim...
Hiç iyi gelmedi...
Üstüne bir sigara yakıp,
Bir kadeh daha devirdim...
Çok sevdim...
Her şeyin güzelini...
Her şeyin doğrusunu...
Yaşamak...
Yaşatmak...

Ben o şarkıyı dinledim...
En son...
Sana yazdıklarım...
Sana anlatamadıklarım...
İçime hapsolan bir nefes...
Öylesine derinden...
Sana...
Sana anlattıklarım...
Sen...
Sen bilmezsin...

Çok bekledim...
Yolunu...
Geleceğini...
Gidişini...
Olmamış gibi...
Ben her şeyi yazdım sana...
Sen...
Sen hiç duymadın...
Sen hiç sevmedin...
Görmedin...
Duymadın...
Sevilmedin...

Belki bir gün aklın gelir başına
Belki bir gün anlarsın
Benim olmadığımı
Belki bir gün anlarsın
Ayrılığın çok zor olduğunu...

Yok artık
Benim de gülecek yüzüm kalmadı
Benim de sana yazacak sözüm kalmadı
Boş ver
Sen gül
Sen eğlen
Sen sev...

Çok geç
Çok yoruldum
Çok ağladım
Çok güldüm
Çok sevdim
Sen hiç bilmedin
Ben...
Ben her şeyi anlattım sana...
Şimdi...
Şimdi yoksun...

Bir yabancıyım artık
Kendi yurdumda,
Kendi içimde.
Kapısı kilitli bir eve benzerim,
İçeride ben bile yokken...

Bak, bu elimi uzatırım sana,
Ama tutmaya korkarsın.
Bilirsin, dokunduğum her şey solar.
Kendi gölgemden bile kaçarım ben,
Onu da mutsuz etmemek için...

İçimde bir enkaz var,
Suskun, çaresiz,
Ve her gece yeniden yıkılıyor.
Gözlerimden akan, yağmur değil,
O enkazın tozudur.
Görmüyor musun..?
Benim içimde bir mezar var.
Ve orada canlı canlı ben yatarım...

Bir gün
Bir rüzgar
Getirir mi seni bana?
Umutla beklerim...
Bir gün
Bir şarkı
Anlatır mı beni sana?
Gözlerim dolar...

Belki bir gün
Her şey
Düzelir...
Belki bir gün
Her şey
Aynı olur...
Ama
Seninle değil...
Sensiz...

Belki de en iyisiydi,
Bu acıyı olduğu gibi bırakmak.
Bir damla umut serpmeyelim üzerine,
Bir an bile saadet katmayalım.
Bırakalım, bu hüzünlü hikâye,
Bu enkazın altında sonsuza dek kalsın.

Çünkü bazı vedalar,
Yeniden başlamak için değil,
Tamamıyla bitirmek içindir.
Ve bu şiir,
Sonsuz bir yok oluşun
En güzel kanıtıdır....