Bir köy vardı şurda yakında.
En zorlu anda hepsi safda.
Kuşlar cıvıldaşırdı kavak dalında.
Ben o köyümü arıyorum.
İşler yardımlaşarak azalırdı.
Mutluluklar paylaşılarak yaşanırdı.
Tarlada iş telaş başlardı.
Ben o köyümü arıyorum.
Harmanlar atılırdı yabayla.
Birlikte koşulurdu,zoru başarmaya.
Yaz gelince koşardı herkes tarlaya.
Ben o köyümü arıyorum.
Düğünler benzemezdi çorbaya.
Erkekler başlardı kendi oynamaya.
Kızlar koşardı kına yakmaya.
Ben o köyümü arıyorum.
Ne oldu bize böyle.
Herkes dalmış kendi derdine.
Unutulmuş her köylü niye.
Bir duam var o KÖYÜMÜ VERENE.
11 Ocak 2000 Manisa
(((Ahlat)))
Nevzat GüleçKayıt Tarihi : 17.5.2011 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kütahya Dumlupınar ilçesi Selkisaray Köyü Asırlık kavaklarıyla süslü gelinim güzel köyüm doğup büyüdüğüm köyüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!