Ben nerdeyim anne Şiiri - Mehmet Yağcı

Anne ben nerdeyim; ?
Anne beni duyuyormusun,anne?
Neden böyle ağlıyorsun,anne
Sanki ben ölmüşüm gibi, neden bağırıyorsun

Neden bu kadar kalabalık var?
Ne oldu,yoksa babam mı,anne?
Anne ne olur bir ses ver bana,
Anne burası çok karanlık,korkuyorum anne

Anne ışıkları yak ne olursun,
Hem ben çok üşüyorum,sarsana beni anne
Gözlerim sanki, göremiyorum
Hadi anne,yanıma gel ne olursun

Galiba hatırlıyorum olanları
Bir yere gidiyorduk görev için
Komutanımda vardı yanımda anne
Hani senin beni emanet ettiğin komutan varya
İşte o kumutanımda yanımdaydı anne

Hep sen derdin ya bana,
Oğlum sakın komutanının emrinde çıkma diye
Bende hiç çıkmadım emrinden anne
Komutanım, hadi Mehmet gidiyoruz dedi,anne
Bende hiç düşünmeden atladım arabaya

Sonra birden bir ses duydum sanki
Korkunç bir patlama sesi ve heryer karardı anne
O anda bir şey dedi komutanım amma
Sanki,kalk Mehmet der gibiydi,anne

Kalkmak istedim ama kalkamadım,
Sonra bir derin nefes almak istedim,ama alamadım
Birden senin öğrettiğin dua geldi aklıma,anne
Bir kelime-i şehadet getirdim,
Sonrada birden bire herşeyi unuttum,anne

Sanki bir bulut üzerindeydim,uçuyordum anne
Etrafımda bir sürü melek taşıyordu beni
Birden çok parlak bir ışık gördüm uzaktan anne
En güzel tebessümle RESULULLAH bakıyordu bana,
Kollarını açtı ve-gel Mehmet dedi
İşte o an anladım,ben şehit olmuştum,anne

İlk anda duymanı hiç istememiştim,ama
Sen rahat ol,ben çok iyiyim burda
Oğlum,kızım ve eşim sizlere emanet anne
Oğluma mutlaka söyleyin,baban bu vatan için
Bu millet için ve bu devlet için şehit oldu diye