Ben kılıbık değilim Şiiri - Mehmet Yağcı

Bizim evde hanım ne derse, o olur
Adımı seslense, ayaklarım dolanır
Konuşmadan önce ondan destur alınır
Ama ben kılıbık eğilim

Bir yere gidersem,ondan izin alırım
Azıcık eve geç kalsam,özür dilerim
Sonra telafi için ona kahve yaparım
Ama ben kılıbık değilim

Sokağa çıkarken,ona sorarım
İzin vermezse,kesinlikle çıkamam
O ne zaman isterse o zamana ertelerim
Ama ben kılıbık değilim

Ne yemek yaparsa,kesin beğenirim
Canım bir şey isterse,sıramı beklerim
Gecede bir şey istese,hemen gider alırım
Ama ben kılıbık değilim

Sabah kahvalıtısını,kendim hazırlarım
O isterse yatağına servis yaparım
Ona rafadan yumurta bile yaparım
Ama ben kılıbık değilim

Öğlen yemekleri lokantadan gelir
Akşam için onun emri beklenir
Tatlı için özel sipariş verilir
Ama ben kılıbık değilim

Her çarşamba onun toplantısı vardır
Onu toplantıya götürmek bana farzdır
Her kıyafeti onun ayrı bir tarzdır
Ama ben kılıbık değilim

Toplantı bitene kadar kapıda beklerim
Arabanın içinde biraz kestiririm
Gelirde duymam diyede korkarım
Ama ben kılıbık değilim

O istemezse işe bile gidemem
Onun her dediğini anında yaparım
Her söylediğine harfiyyen uyarım
Ama ben kılıbık değilim

Akşam onun izlediği her diziyi severim
Maç izlemek için kahveye giderim
Onun tuttuğu takımı elbette tutarım
Ama ben kılıbık değilim

Bunu yazdığımı duyarsa kesin, kızar bana
Ne olur sizde okuyun, ama demeyin ona
Kesinlikle biraz akıl lazım bana
Ama ben kılıbık değilim

Onun her ettiği artık canıma yetti
Geçen gün beni balkondan itti
Arabamı bile yukuştan aşağı itti
Ama ben kılıbık değilim

Kendimi artık kazak sayacam
Kendime kazak arkadaş bulacam.
Kazak nasıl olunur öğrenecem
Ama ben kılıbık değilim..
................