Çekmediğim acı çile kalmadı
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Benim gibi gayrı seven olmadı
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Mesken oldu bana sahralar çöller
Bilmesin aşkımı bilmesin eller
İsmini fısıldar seherde yeller
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Aklımda fikrimde dilimde adın
Otuz iki meyve verir mi tadın
Bu dünyada bize vuslat yok dedin
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Hiç bir şey gelmiyor yadıma başka
Beni ancak Leyla düşürür aşka
Şikayet etmedim demedim keşke
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Gönül bu hasretten acep kanar mı
Huzuru mahşerde bilmem yanar mı
Aşk ateşi yandı artık söner mi
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Gönlümün arzusu gül yüzlü canan
Var mı aşk elinden kül olup yanan
Bu Leyla bu Mecnun bunlara inan
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Yıldırımım dedim duysun aleme
Nasıl söyleyeyim yazsın kaleme
Düştü gönlüm gayrı artık eleme
Ben Mecnun sen Leyla oldun olalı
Sevgiden Uzaklaşan Toplumlar;
Nefret Tohumlarını Çoktan Atmışlardır...
Kayıt Tarihi : 5.8.2015 18:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!