Ben Mecnun olsam, Sen de Leyla
Ben mi geç kaldım sana, yoksa sen mi bana?
Zaman ne çabuk akıp geçmiş, filmi geriye alsak ya
Yeniden yaşasak her şeyi, sil baştan.
Acele etmeden, birbirimize doya doya, usulca.
Hiç tanımasak birbirimizi ya da, yeni tanışsak
Yeniden yazsak hayatımızı, satır satır, sayfa sayfa
Ben Mecnun olsam, Sen de Leyla
Kederli bir akşam içsek, ve başlasak mesela.
En sevdiğimiz şarkıda gelsek göz göze,
Konuşmasak hiç, sadece sussak.
Kaybolsak uçsuz bucaksız bir ormanda,
Ne sen bana ıssız olsan, ne de ben sana.
Yine, yeniden anılar biriktirsek en güzelinden,
Hayatında ben, sadece ben olsam,
Seni yaşasam, seni öpsem, seni koklasam
Seni çeksem içime, bayramlarım hep sen olsan.
Sonra iki küçük pırlantamız olsa,
Zengin olsak şöyle, servetimizle kaçsak uzaklara
Oğlumuz bizi okusa, kızımız bizi yazsa,
Bizi anlatsalar soranlara, sormayanlara.
Sarılsak birbirimize yine, yeniden
Hiç kopmayacak gibi, en derinden
Ben Mecnun olsam, sen de Leyla
Ne sen bana geç kalsan, ne de ben sana.
Kayıt Tarihi : 20.9.2020 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geç kalınmışlık, Geçmişe özlem, Pişmanlık, Keder, Hüzün..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!