aydınlığımı terk eden kızıl gökyüzü
ömrümün yarısı, gece karanlığında
onu zikrediyorum gönlüm yandığında
hasretle bekler oldum gündüzü
ağlayamıyorum, ne kadar uğraşsam da
kavuşmak istemiyorum kaybolsam da
bu çöl çiçek açmayan bir toprak
yıllarca arasan, sulasan, uğraşsan da
her yanım paramparça oldu
her parçada biri kayboldu
her zerresinde biri soldu, unutuldu
her katresinde bir an, yok oldu
kimse benzemez güneşe, aya
demir gibi soğuyan feryada
üzgünüm, ben mecnun değilim artık
özlem duyamıyorum leyla'ya
Kayıt Tarihi : 21.3.2025 08:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!