Uykunun gözlerinden döküldü.
İpe çekilen sözcükler.
Vuslata sarmalanmış sevdam,
Yüz gösterdi göğün aralanan perdesinden.
Dile geldi dilsiz nefesim
Bir ney’le
Ezberini bozdu suskunluğum
Yüz sürme umuduyla” Aşkın” eteklerine yine,
Dize geldim önünde Ey yar!
İzin var mı girmeme aşkın mabedine?
Haydi susma!
Uyandım uykumdan
Vazgeçilmez yanındayım aşkın
Umudun adı
Mecnunun ezeli sevdalısı,Ben Leylâ!
Kayıt Tarihi : 30.6.2012 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
02.09.2011 /10.45 İZMİR senin olmadığın saat
![Leyla Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/30/ben-leyla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!