Ben Korkak Bir Adam Sevdim

Ben Korkak Bir Adam Sevdim

Ben korkak bir adam sevdim
O kadar korkaktı ki
Sesini titretiyordu içinde ki bam teli.
Yüzünde asırlık bir yorgunluk,
Mitolojik tanrıların sancılarını taşıyordu yüreğinde.
Gözlerinde yelkensiz yelkenliler.
Bir martı çığlığını andırıyordu,
Hayata olan öfkesi…

Ben korkak bir adam sevdim
O kadar korkaktı ki
Sesini titretiyordu içinde ki bam teli.
Korkularını almak istedim,
Yüzünde yüzyıllık bir ağrı,
Cinnet cehennemi…
Sınırlar, korkular, yanılsamalar, kaygılar…
Yeni darbe olmuş bir memleketin
Sınır ucunda yaşayan halkı gibiydi
Adım atsa iyileşecekti yaraları
Adım atsa iyileştirecektim onu
Ama bir mıh çakılıydı ayaklarına
Gelemedi!

Ben korkak bir adam sevdim
O kadar korkaktı ki
Sesini titretiyordu içinde ki bam teli.
Uzatsa elini
Güllerle bezeli bir bahçenin içinde,
Sarmaşıklarla uzanan,
Nehre akan bir su yatağı olacaktı ömür…
O ise taş mermerlerden yapılma heykeller gibiydi,
Kımıldayamadı.
Uzun bir asır geçti içimden…
Bir uzun yol…
Bir uzun öykü…
Öykümüz…
Bize dair her şeyi,
Uzatabileceğimiz kadar uzatıyorduk.
Sonu yoktu hiçbir şeyin…
Bu yüzden bu masal nerde başlamıştı,
Bilmiyorduk!
Âdemin dünyasından kalan fizyolojik bir ağrıydı bizimki.
Nerde sonu olmayan bir hikâye okunsa
Bize ait sanıyorduk.

Ben korkak bir adam sevdim
O kadar korkaktı ki
Sesini titretiyordu içinde ki bam teli.
Limonküfünde bir hayat,
Ekşi, dağınık, yerle yeksan…
Sonu olmayan,
Uzun karanlık bir gece gibi sessizdi…
O kadar sessizdi ki,
Zamanla kendi sesinden bile korkar oldu,
Nefesinden, nefesimden…
Uzun bir asır geçti içimden
Uzun bir asır geçti içinden
Âdemin dünyasından sıyrılıyordu öykü(müz)
O ise derin bir kuyunun dibinde kalmış gibiydi…
Çıkaramadım ya seni o dipsiz kuyudan,
Alamadım ya…
Hangimiz daha korkaktı,
Hangimiz bir korkağa sevdalanmıştı
Anlayamadım…

Evet, ben korkak bir adam sevdim
O kadar korkaktı ki
İçini titretiyordu yüzümde ki hayat sevinci.

Zühre Meryem Kaya