Ben Kırıldım Şiiri - Kemal Doğanay

Dosta doğru gidecektim,
YOL kırıldı ben kırıldım.
Ona veda edecektim,
KOL kırıldı ben kırıldım.

İşler nasıl soracaktım
Yakınında duracaktım
Yeni hayat kuracaktım,
GÜL kırıldı ben kırıldım.

Yolumuzda uçan böcek
Sevda ile açan çiçek
Ağaçlarda dallar gökçek,
DAL kırıldı ben kırıldım.

Doktor çare bulmaz derde
Özlediğim dostlar nerde?
Sürünüyor halim yerde,
HAL kırıldı ben kırıldım.

DOĞANAY’ım bade içtim
Güzel diye bir yar seçtim
Nehirleri salla geçtim,
SAL kırıldı ben kırıldım.

Kemal DOĞANAY