Ta küçüklükten beri kimimiz Fenerbahçeli, kimimiz Galatasaraylı, Beşiktaşlı, ya da başka başka takımların taraftarı olmuştuk. Sonra milli takım ki her zaman gurur duymak istemişizdir bu ülkenin bir vatandaşı olarak, çok da fazla büyük başarılarımız olmasa bile...
Şifreli kanallarda eşimiz ile dostumuz ile maçlar izledik, bağırdık, çağırdık kendimizi dağıttık. Ama şimdi düşünüyorum da uğruna bağırılıp çağrılacak, fanatiklik yapılacak takımlar değilmiş bunlar, soğudum ben futbolcudan da, sporcudan da herhangi bir spor müsabakası seyretmekten de billahi soğudum hem de fazlasıyla...
Bakıyorum amatör takımlar maç yapıyor, sahaya bir kendini bilmez giriyor hakeme saldırıyor. Bir olay oluyor yirmi iki tane futbolcu birbirine tekme tokat giriyor. Hakem sahada maç yönetiyor küfrün bini bir para. Ne anası ne bacısı, ne homoseksüelliği kalıyor adamın. Sahaya pet şişeden tutunda paraya, cep telefonuna kadar her şey atılıyor...
Beşiktaş Galatasaray Derbi maçı oynanmış bitmiş ellerinde bayraklar ile çocuklar giderken rakip takım taraftarları yakalıyor bunları döve döve öldürüyor. Ve bunları görüp duyunca beni hafakanlar basıyor. Böyle spor olmaz olsun, topunuzun, fanatikliğinizin Allah cezasını versin diyeceğim geliyor...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta