Ben ki Şiiri - Nahit Can Aydın

Ben ki: ikircikli bir kum saati gibi,
Ben ki: üryani bir sevişme ertesi,
Bir tas sıcak su birikintisi...
Ben ki: soluk alışım alkol, soluksuzluğum alkol...

Ben ki: nasıl girmiştim içeri,
Ben ki: geç kalmış sabah, kahvaltı saati...
Bu mevsim anormali yalnızlığı da neyin nesi?
Reçel mi? Yoksa dut pekmezi mi?
Ki böyle koyum tırak bir melankoli?

Ben ki: yol kenarı kadar işlek bir kahvehaneyim, cezvelerde...
Ben ki: gazete haberiyim yaşlı parmak aralarını okşayan,
Ben ki: bir mesai saatiyim. Ömrünü dolduran...