Ben ki;
Bu hazin hikayenin vefalı adamı!
Seninle üst üste iki saat bile
muhabbet edememişken
diz dize oturup,
bir gece gözgöze bakışmak için,
canımı verirdim;
bir can değil mi! ...
Ben ki;
sana anlatılan kavgaların dikkafalı adamı!
Hasretsem gülmeye,
övünüyorsam hala seni sevmişliğimle,
Yıldızı Ay’a katıp
bir gece seninle gökyüzüne bakmak için,
bu Serseri’yi öldürdüm;
altı üstü bir Serseri değil mi?
Bak şimdi neye yarar ki!
Şiir yazarım; okuyanım yok!
Ev yapsam; ; oturanım yok!
Çamaşırdan, bulaşıktan yorulan yok!
Bağ dikerim, bahçe ekerim;
Toplayanım yok!
Emeğim zayi olduysa,
Bir gece seninle aynı mısra da ölmek için;
Gideceksen git ulan!
Giden bir yar değil mi? ...
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!