Kendim gibi bildim seni,
Ben kendimi tanımadım.
Çalkantılı bu dünyada,
İnsanları tanımadım.
Dostluklar yalanmış meğer.
Arkadaş, yaren nerede?
Kalmışım yalnız burada
Ne kadarda safîmişim.
Yalan sözlere kanmışım.
Riyakar sahtekara inanmışım.
Doğru söylüyor sanmışım.
Meğer sözleri yalanmış.
Birisi birşey söylese,
Temiz kalple inanırım.
Düzenbazın birisine,
İnanmakla hata ettim.
Bozkurt'um hasas duygusal
İnsanlara değer verir
Dürüst olmaktan kaynaklı,
Kendi gibi bilir herkesi!
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güncelleme tarihi: 12.01.2019 Hayatın içinde birine inanmak. Akabinde ihaneti yaşamak. Ne yazık ki! Her insanın hayatında böyle kesitler vardır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!