Boş salona bakıp suçlu arama,
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Sebep benim, türlü türlü yarama…
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Şu dava dilekçem, bak bu da eki
Hem sanığım, hem de mağdur müşteki.
Karşındaki adam delinin teki,
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Olmayacak işe demedim “hayır”
Bu yüzden dolandım dağ, tepe, bayır.
Ne merhamet eyle, ne beni kayır;
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Sözlerimi önce biraz dinle, dur
O tokmağı, akılsız bu başa vur.
Benim davam yılın davası olur,
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Benim cezam en az altı müebbet,
Cömert davran, olma öyle muhannet.
Kalem kırsan derim; “büyük merhamet”
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Kendime şiddetim, kendime cebir
Sicilimi almaz defter-i kebir.
Adım Yüksel KILIÇ, derler “Bindebir”
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
29.04.2016
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 30.4.2016 21:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!