Şiirler yazmaya elim varmıyor.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Şehitler gelince aklım kalmıyor.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Yanıyor sol yanım hasta gibiyim.
Kerbela da kalmış yasta gibiyim.
Uyandırın beni düşte gibiyim.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Son günlerde benim yüzüm gülmüyor.
İçimde bu sızı neden dinmiyor.
Başımda bir duman gözüm görmüyor.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Çocuk gibi ağlayasım geliyor.
Gönlümde bir hüzün aman vermiyor.
Adımı deseler beni geriyor.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Dalıp gidiyorum hiç haberim yok.
Her ne yapsam inan bir yanım buruk.
Aynalar dargın bu benzim de soluk.
Bu günlerde ben kendimde değilim.
Kayıt Tarihi : 10.9.2015 08:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/10/ben-kendimde-degilim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!