Ben, kendim:
Doğduğumuz anda ölmeye başlıyoruz aslın da, yaşamın anlamı neydi diye düşünmeye başladığımızda:
Peki, nedir sözcüklere imgelerle anlam yükleyerek şiiri güçlü kılan sır? Gerçekle yüzleşmek mi, yoksa gerçeği algılayarak ondan kaçışlarımız mı?
Yoksa gerçeklerimiz ve insanlığın gelişimi doğrultusunda yaşamı algılayarak dünyayı değiştirme isteğimizden mi kaynaklanmaktadır?
Evren zaman ve mekân kavramlarının yittiği yerde şairin kendini bulma çabasında sözcüklerin kavram karışıklığı içerisinde kendini bulma ve tamlama anlayışından mı kaynaklanmaktadır?
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta