Ben Karanfil,Sen (4)

seni her andıkça senin perdelediğin gerçeğin farkına varıyordum yavaş yavaş...

seni bana hediye eden; kıymetini hala takdir edemediğim canım babacığımdı...
o; seninle kurduğum hayalimin baş mimarıydı...
rahmetli babacığıma seninle geçirdiğim her an için teşekkür borçluyum.

artık önümdeki sis perdesi kalkmış,atacağım adımları görebiliyordum. seni biliyor,adını telaffuz edebiliyor ve bundan büyük bir heyecan duyuyordum.

sen yalnız benim hayalim olmamıştın. benim gibi binlercesinin hayalini doldurmuştun farklı gerekçelerle...
ama sen benim için çok farklıydın.çünkü ben seninle hayata bağlanmış,seninle nefes bulmuş,yaşadığımı hissetmeye başlamıştım...

kavuşma hayaliyle dolu dolu geçirdiğim iki koca yılın hazırlığı sadece iştiyakımı artırmakla kalmamış,senin bilmediğim bir çok yönünü öğrenmiştim.

gittikçe benim için vazgeçilmez oluyordun...

sen artık hayalimin tahtına oturmuştun.aldığım her nefeste seni anıyor,senin hayalinle gelişiyordum.
doğduğum yer dar gelmeye başlamıştı.

nihayet sana ve mazrufun mis kokulu gül'e kavuşma zamanı gelmiş,
ben hayatımın en güzel yıllarını geçirmek üzere 'Bismillah ' diyerek düştüm yola,dağ gibi sırtımı dayadığım yüce gönüllü er,yol arkadaşım babacığım ve ayrılmaz dostum,has arkadaşım,sırdaşım,vefalı bacımla...

yola bir girdim; hala yürüyorum...

Sen tükenmeyen yol,bitmeyen hayal ,incitmeyen rüzgarsın.
dilimdeki hasret,ayağıma kuvvet; yürüyoruz...

ben yol da,
yol senin bağrın da,
sen benim içimdesin. içimde yürüyorum...

yüreğim de gül,
aklım da gül devri,
hayalim de sen...hayalinde yürüyorum...

içimdeki sevginin kaynağı sensin.
geçmişin ilhamım oldu.mazinden neş'et etti cür'etim.
görünmez bağlarla bağlandım sana.sen istikbalim oldun...

herkes seni mağrur bilir,taşıdığın hazine nedeniyle. tevazuunu ancak sana sevda çekenler bilir.
hasretinle yananlar bilir seni...
kayışzade osmanlar,kara yesariler,mimar sinanlar,ıtriler seni bilir...

seninle süslenir en güzel sözler...
laleler,yüzyıl öncesinden bugüne uzanan ihtişamını fısıldar...
kokularını sende bulur her çiçek...
ey hayalim,ey sevdiğim; sana çıkar her yol...

ben karanfil, sen istanbul...